Jak mogę pomóc dziecku, które mało mówi?

Gdy dziecko mało mówi możesz zrobić TAK:

1. CZYTAJ, opowiadaj bajki przez ok. 15-20 minut dziennie. Pamiętaj
   o emocjach i zaangażowaniu w czytanie, wówczas dziecko jest bardziej zainteresowane.
2. OPOWIADAJ dziecku co w danym momencie robicie razem, w co się ubiera, gdzie idzie razem z Tobą, ale nie zalewaj dziecko potokiem słów, aby miało możliwość zareagowania na to co słyszy.
3. ŚPIEWAJ nawet jeśli fałszujesz i ucz dziecko wierszyków i wyliczanek.
4. POZWÓL dziecku na aktywność ruchową – skakanie, tańczenie, bieganie, jazdę rowerkiem to bardzo pozytywnie wpływa na rozwój mowy dziecka.
5. ĆWICZ Z DZIECKIEM RĄCZKI podczas lepienia plasteliną, nawlekania koralików, wycinania i rysowania, to także pomoże rozwinąć dziecku mowę!
6. SŁUCHAJ dziecko, nie przerywając jego dziecięcej wypowiedzi i reaguj na jego chęć komunikowania się, także tego niewerbalnego. Nie zawsze dziecko komunikuje się tak, jakbyśmy tego chcieli.
7. Daj dziecku być SAMODZIELNYM jak najszybciej, pozbywając się smoczka i kubka niekapka. Im szybciej dziecko zacznie pić z normalnego kubka i jeść samodzielnie wszystko tym lepiej dla jego mowy. Dlaczego?

Informacje na ten temat są szeroko dostępne na różnych stronach internetowych. Tutaj napiszę tylko o tym jak wygląda praca języka podczas picia z kubka niekapka. Przede wszystkim między zębami czy też dziąsłami dziecko ma cały czas ustnik (przy naturalnym pobieraniu wody język przykleja się do podniebienia górnego, przy kubku niekapku leży. Jest to jedna z przyczyn seplenienie międzyzębowego. Ponadto przedłuża się proces ssania, podobnie jak przy smoczku. Odruch ssania wygląda inaczej niż proces połykania. Przy połykaniu język dotyka podniebienia górnego, a więc pionizuje się. Kolejnym argumentem przemawiającym przeciwko używaniu kubków niekapków jest brak ćwiczenia warg i języka podczas picia. Znalazłam też inne argumenty, które jednak nie przemawiają do mnie osobiście, ale można poszukać odpowiedzi samemu.

8. SPRAWDŹ czy dziecko oddycha z otwartą buzią w nocy i z językiem na dole. Prawidłowo oddycha się torem nosowym i językiem przyklejonym do podniebienia twardego (u góry). Warto się zainteresować dlaczego dziecko oddycha przez usta np. podczas wizyty u laryngologa, sprawdzając wielkość migdałków czy nie są przerośnięte.
9. SŁUCH – przy dziecku, które mało mówi albo ma jakieś specyficzne trudności z mową warto przeprowadzić badanie słuchu (do 5 roku życia wykonuje się otoemisję akustyczną). Logopeda nie wykona tego badania, jedynie może przeprowadzić orientacyjne badanie słuchu szeptem.

Gdy dziecko mało mówi, możesz tego NIE robić:

1. WYŁĄCZ dziecku telewizor, komputer, tablet i telefon, a przynajmniej ogranicz do minimum ich używanie.
2. Ogranicz do minimum używanie słów: POWIEDZ, POWTÓRZ, dziecko pod wpływem tych słów wycofuje się z komunikacji.
3. WYRZUĆ smoczek i nie używaj KUBKÓW NIEKAPKÓW, o tym pisałam już wcześniej.
4. NIE PRZERYWAJ DZIECKU wypowiedź.
5. Nie używaj przy dziecku „spieszczonych” słów typu: „dobzie”, „śafa”, „piciu” itp. Przy dziecku należy mówić poprawnie.
6. Nie odciągaj uwagi dziecka od jedzenia, włączając np. bajkę.
7. NIE WYRĘCZAJ dziecka w ubieraniu się, samodzielnym jedzeniu i innych codziennych czynnościach. Dziecko chce nauczyć się samemu. Możesz pomóc, gdy zupełnie nie wie jak daną czynność wykonać.

Informacje pochodzą ze szkolenia pt.:

„Nie mówi. Diagnoza i terapia dziecka z opóźnionym rozwojem mowy” Agnieszka Kaproń.

Osobiście polecam całą serię „Pucio” p. Marty Galewskiej-Kustry (logopeda zajmujący się terapią opóźnionego rozwoju mowy). Jest to bardzo znana seria lubiana przez dzieci. Czasem korzystam z niej w przedszkolu.

Mam nadzieję, że choć trochę pomogę Rodzicom i dzieciom rozwinąć mowę przez zabawy logopedyczne w przedszkolu. Na razie poznaję dzieci 4-letnie na zajęciach logopedycznych, a one poznają mnie 🙂

Serdecznie pozdrawiam,

Marlena Małecka (logopeda)